Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι οι άνδρες που έλαβαν ενέσεις ενδεκανοϊκής τεστοστερόνης μακράς δράσης ήταν περισσότερο προσκολλημένοι στη θεραπεία μετά από 1 χρόνο από τους άνδρες που έλαβαν ενέσεις προπιονικής τεστοστερόνης βραχείας δράσης.
Μια αναδρομική ανάλυση δεδομένων από περισσότερους από 122.000 άνδρες στις Ηνωμένες Πολιτείες έδειξε ότι οι άνδρες που έλαβαν θεραπεία με ενδεκανοϊκή τεστοστερόνη (Aveed, Endo Pharmaceuticals) είχαν παρόμοια ποσοστά συμμόρφωσης τους πρώτους 6 μήνες της θεραπείας με τους άνδρες που έλαβαν θεραπεία με κυπιονική τεστοστερόνη.Τα ποσοστά συμμόρφωσης κυμαίνονταν από 7 έως 12 μήνες, με μόνο το 8,2% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία με κυπιονική τεστοστερόνη να συνέχιζε τη θεραπεία για 12 μήνες σε σύγκριση με το 41,9% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία με ενδεκανοϊκή τεστοστερόνη.
«Τα στοιχεία δείχνουν ότι πιο βολικές μορφές θεραπείας με τεστοστερόνη, όπως οι ενέσεις μακράς δράσης, είναι σημαντικές για την προθυμία των ανδρών με ανεπάρκεια τεστοστερόνης να συνεχίσουν τη θεραπεία», δήλωσε ο Abraham Morgenthaler, MD, επίκουρος καθηγητής χειρουργικής.Ο Helio είπε ότι εργαζόταν στο ουρολογικό τμήμα στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.«Υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερη αναγνώριση ότι η ανεπάρκεια τεστοστερόνης είναι μια σημαντική κατάσταση υγείας και ότι η θεραπεία με τεστοστερόνη μπορεί να βελτιώσει όχι μόνο τα συμπτώματα αλλά και γενικά οφέλη για την υγεία, όπως βελτιωμένος έλεγχος του σακχάρου στο αίμα, μειωμένη μάζα λίπους και αυξημένη μυϊκή μάζα, διάθεση, πυκνότητα οστών και μια απροσδιόριστη αιτία. .αναιμία.Ωστόσο, αυτά τα οφέλη μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο εάν οι άνδρες επιμείνουν στη θεραπεία».
Ο Morgenthaler και οι συνεργάτες του διεξήγαγαν μια αναδρομική μελέτη κοόρτης δεδομένων από τη βάση δεδομένων Veradigm, η οποία περιέχει δεδομένα ηλεκτρονικού μητρώου υγείας από εγκαταστάσεις εξωτερικών ασθενών στις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ξεκίνησαν την ενέσιμη τεστοστερόνη ενδεκανοϊκή ή κυπιονική τεστοστερόνη μεταξύ 2014 και 2018. Άνδρες ηλικίας 18 ετών και άνω.Τα δεδομένα συλλέχθηκαν σε προσαυξήσεις 6 μηνών από τον Ιούλιο του 2019. Η θεραπεία συντήρησης ορίστηκε ως ένα διάστημα μεταξύ των συναντήσεων που δεν υπερβαίνει το διπλάσιο του συνιστώμενου μεσοδιαστήματος δοσολογίας των 20 εβδομάδων για την ενδεκανοϊκή τεστοστερόνη ή τις 4 εβδομάδες για την κυπιονική τεστοστερόνη.Η τήρηση της θεραπείας αξιολογήθηκε από την ημερομηνία της πρώτης ένεσης έως την ημερομηνία διακοπής, αλλαγής συνταγής ή λήξης της αρχικά συνταγογραφούμενης θεραπείας με τεστοστερόνη.Η μη τήρηση της τεστοστερόνης στην ομάδα της ενδεκανοϊκής τεστοστερόνης ορίστηκε ως ένα κενό άνω των 42 ημερών μεταξύ της ημερομηνίας λήξης του πρώτου ραντεβού και της ημερομηνίας έναρξης του δεύτερου ραντεβού ή ένα κενό άνω των 105 ημερών μεταξύ των μελλοντικών ραντεβού.Η μη συμμόρφωση στην ομάδα της κυπιονικής τεστοστερόνης ορίστηκε ως ένα διάστημα μεγαλύτερο των 21 ημερών μεταξύ του τέλους ενός ραντεβού και της έναρξης του επόμενου.Οι ερευνητές αξιολόγησαν αλλαγές στο σωματικό βάρος, τον ΔΜΣ, την αρτηριακή πίεση, τα επίπεδα τεστοστερόνης, τα ποσοστά νέων καρδιαγγειακών συμβαμάτων και τους παράγοντες κινδύνου από 3 μήνες πριν από την πρώτη ένεση έως 12 μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας.
Η ομάδα μελέτης αποτελούνταν από 948 άνδρες που λάμβαναν ενδεκανοϊκή τεστοστερόνη και 121.852 άνδρες που έπαιρναν κυπιονική τεστοστερόνη.Στην αρχή, το 18,9% των ανδρών στην ομάδα της ενδεκανοϊκής τεστοστερόνης και το 41,2% των ανδρών στην ομάδα της κυπιονικής τεστοστερόνης δεν είχαν διάγνωση υπογοναδισμού.Η μέση ελεύθερη τεστοστερόνη κατά την έναρξη ήταν υψηλότερη σε ασθενείς που έλαβαν ενδεκανοϊκή τεστοστερόνη σε σύγκριση με αυτούς που έλαβαν κυπιονική τεστοστερόνη (65,2 pg/mL έναντι 38,8 pg/mL, P < 0,001).
Κατά τους πρώτους 6 μήνες, τα ποσοστά συμμόρφωσης ήταν παρόμοια και στις δύο ομάδες.Σε μια περίοδο 7 έως 12 μηνών, η ομάδα της ενδεκανοϊκής τεστοστερόνης είχε υψηλότερο ποσοστό προσκόλλησης από την ομάδα της κυπιονικής τεστοστερόνης (82% έναντι 40,8%· P < 0,001).Σε σύγκριση με τους 12 μήνες, ένα υψηλότερο ποσοστό ανδρών στην ομάδα της ενδεκανοϊκής τεστοστερόνης συνέχισε την αφελή θεραπεία με τεστοστερόνη (41,9% έναντι 0,89,9%, P < 0,001).Άνδρες που λαμβάνουν κυπιονική τεστοστερόνη.
«Περίεργα, μόνο το 8,2 τοις εκατό των ανδρών που έκαναν ένεση κυπιονικής τεστοστερόνης συνέχισαν τη θεραπεία μετά από 1 χρόνο», είπε ο Morgenthaler.«Η πολύ χαμηλή αξία της πιο συχνά χρησιμοποιούμενης θεραπείας τεστοστερόνης στις Ηνωμένες Πολιτείες σημαίνει ότι οι άνδρες με έλλειψη τεστοστερόνης υποβάλλονται σε ανεπαρκή θεραπεία».
Οι ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με ενδεκανοϊκή τεστοστερόνη είχαν μεγαλύτερες μέσες αλλαγές στην ολική τεστοστερόνη (171,7 ng/dl έναντι 59,6 ng/dl, P < 0,001) και στην ελεύθερη τεστοστερόνη (25,4 pg/ml έναντι 3,7 pg/ml, P = 0,001).Αύξηση 12 μηνών σε σύγκριση με ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με κυπιονική τεστοστερόνη.Η ενδεκανοϊκή τεστοστερόνη έδειξε μικρότερη μεταβλητότητα στα επίπεδα ολικής τεστοστερόνης από την κυπιονική τεστοστερόνη.
Στους 12 μήνες, οι μέσες αλλαγές στο βάρος, τον ΔΜΣ και την αρτηριακή πίεση ήταν παρόμοιες μεταξύ των ομάδων.Η ομάδα της ενδεκανοϊκής τεστοστερόνης είχε υψηλότερο ποσοστό ανδρών με πρόσφατα διαγνωσθείσα στυτική δυσλειτουργία και παχυσαρκία κατά την παρακολούθηση, ενώ η ομάδα κυπιονικής τεστοστερόνης είχε υψηλότερο ποσοστό ανδρών που είχαν διαγνωστεί με υπέρταση, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και χρόνιο πόνο.
Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να κατανοηθεί γιατί οι περισσότεροι άνδρες που κάνουν ένεση κυπιονικής τεστοστερόνης σταματούν τη θεραπεία μέσα σε ένα χρόνο, λέει ο Morgenthaler.
«Μπορούμε να υποθέσουμε ότι σε αυτή τη μελέτη, η ενδεκανοϊκή τεστοστερόνη χρησιμοποιήθηκε σε πολύ υψηλότερες ποσότητες για 12 μήνες λόγω της ευκολίας του φαρμάκου μακράς δράσης, αλλά για να δούμε αν αυτό θα μπορούσε να οφείλεται σε άλλους παράγοντες (όπως το κόστος), την αποστροφή συχνές ενέσεις αυτοθεραπείας, έλλειψη σημαντικής βελτίωσης των συμπτωμάτων ή άλλοι λόγοι», είπε ο Morgenthaler.
Ώρα δημοσίευσης: Ιούλ-05-2023